Czy metoda NDT-Bobath wnosi dobre zmiany w życie dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym? Polecamy przeczytać wnikliwy artykuł naukowy na ten temat, opracowany w ścisłej współpracy z rodzicami. „Skuteczność metody NDT-Bobath w terapii dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w opinii rodziców” to artykuł autorstwa Karoliny Bagnowskiej. Opublikowany w czasopiśmie „Nowa Pediatria” (nr 4/2014), analizuje efektywność metody NDT-Bobath w rehabilitacji dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD) z perspektywy rodziców. Badanie miało na celu ocenę skuteczności tej metody terapeutycznej oraz jej wpływu na rozwój funkcji motorycznych u dzieci z MPD.
W ramach badania przeprowadzono ankiety wśród rodziców dzieci z MPD uczestniczących w terapii NDT-Bobath. Po pierwsze, wyniki wskazują, że większość rodziców zauważyła znaczną poprawę w zakresie motoryki swoich dzieci, w tym lepszą kontrolę postawy, koordynację ruchową oraz zwiększenie samodzielności w codziennych czynnościach. Po drugie – rodzice podkreślali również, że metoda NDT-Bobath ma pozytywny wpływ na ogólny rozwój psychofizyczny dzieci oraz na ich jakość życia.
Autor artykułu zwraca uwagę na istotność indywidualnego podejścia w terapii NDT-Bobath oraz na konieczność zaangażowania zarówno terapeutów, jak i rodziców w proces rehabilitacji. Podkreśla również potrzebę dalszych badań nad długoterminową skutecznością tej metody oraz nad optymalizacją programów terapeutycznych dla dzieci z MPD.
Streszczenie
Streszczenie artykułu: Skuteczność metody NDT-Bobath w terapii dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w opinii rodziców
Artykuł autorstwa Karoliny Bagnowskiej, opublikowany w czasopiśmie „Nowa Pediatria” (2014, nr 4, s. 132-140), stanowi analizę skuteczności stosowania metody NDT-Bobath w rehabilitacji dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD), opartą na opiniach rodziców. Celem pracy była ocena efektywności tej terapii oraz identyfikacja czynników wpływających na jej rezultaty.
Tło i znaczenie problematyki
Mózgowe porażenie dziecięce to złożona jednostka kliniczna będąca zespołem objawów wynikających z uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego w okresie rozwoju i dojrzewania mózgu. Schorzenie to jest najczęstszą przyczyną niepełnosprawności ruchowej u dzieci. W terapii MPD jednymi z najpowszechniej stosowanych metod rehabilitacyjnych są techniki neurorozwojowe, z których metoda NDT-Bobath zajmuje miejsce wiodące.
Metoda ta zakłada indywidualną pracę z dzieckiem, dostosowaną do jego aktualnych możliwości i stanu neurologicznego, a jej celem wspomaganie rozwoju funkcji ruchowych poprzez torowanie prawidłowych wzorców i hamowanie patologicznych odruchów.
Opis badania
Badanie przeprowadzono w Uniwersyteckim Dziecięcym Szpitalu Klinicznym w Białymstoku w 2013 roku. W badaniu wzięło udział 30 dzieci z rozpoznanym MPD oraz ich rodzice. Autorka zastosowała autorski kwestionariusz ankiety oraz wywiady. W ten sposób zebrała dane dotyczące m.in. wieku dzieci, rodzaju porażenia, objawów współistniejących, czasu rozpoczęcia terapii i jej intensywności.
Wyniki i analiza
Największą grupę badanych stanowiły dzieci w wieku 2-3 lat, a większość z nich pochodziła z miast. Ponad 50% dzieci rozpoczęło terapię NDT-Bobath przed ukończeniem 6. miesiąca życia. Terapia była intensywna: codzienne lub kilkukrotne w tygodniu zajęcia z fizjoterapeutą, a także regularne ćwiczenia w domu, wykonywane przez rodziców.
Objawy współistniejące z MPD obejmowały w szczególności zaburzenia mowy (25%), wzroku (23%), słuchu (20%) i padaczkę (20%). Co istotne, najczęściej występującą postacią kliniczną była postać spastyczna (74%).
Aż 94% rodziców zaobserwowało poprawę w rozwoju psychoruchowym dzieci. Poprawa obejmowała w szczególności równowagę (22%), koordynację ruchów (20%), normalizację napięcia mięśniowego (17%) i korekcję postawy (15%). Co więcej, lepsze wyniki uzyskiwały dzieci, które rozpoczęły rehabilitację wcześniej oraz te, które miały mniej rozległe niedowłady. W zależności od postaci MPD największą poprawę uzyskano u dzieci z jednostronnym niedowładem kurczowym.
Znaczenie roli rodziny
Zdecydowana większość rodziców (97%) aktywnie uczestniczyła w rehabilitacji domowej. Co więcej, w połowie rodzin w ćwiczenia angażowało się więcej niż jedno z rodziców lub innych członków rodziny. Było to istotnym czynnikiem zmniejszającym obciążenie rodziny terapią. Ponadto rodzice podkreślali, że metoda NDT-Bobath jest przyjazna dziecku i zrozumiała dla opiekunów.
Wnioski
- Metoda NDT-Bobath jest skuteczną i akceptowaną formą terapii dzieci z MPD.
- Im wcześniejsze rozpoczęcie terapii i jej wyższa intensywność, tym lepsze efekty.
- Postać kliniczna MPD ma istotny wpływ na skuteczność rehabilitacji.
- Aktywna współpraca rodziców jest kluczowym czynnikiem wspomagającym terapię.
Ponadto autorka zwraca uwagę na brak jednolitych standardów dotyczących wieku rozpoczęcia terapii i częstości ćwiczeń, co wskazuje na potrzebę dalszych badań i wypracowania ujednoliconych rekomendacji w zakresie rehabilitacji dzieci z MPD.
Pełny tekst artykułu dostępny jest pod adresem:
https://www.nowapediatria.pl/wp-content/uploads/2015/03/np_2014_132-140.pdf
Po więcej dobrych artykułów polecamy zajrzeć na: www.nowapediatria.pl
W przypadku pytań lub uwag zapraszamy do kontaktu.
